Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 09:30, data aktualizacji: 11:01 Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 6 minut Zainteresowanie amigdaliną, nazywaną także witaminą B17, wzięło się z nie popartego badaniami naukowymi przekonania, że ma ona cudowne właściwości w leczeniu nowotworów. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Pierwsze doniesienia o amigdalinie Amigdalina - trująca witamina Nie tylko B17 Amigdalina to organiczny związek zaliczany do glikozydów, występujący w pestkach wielu roślin. Najwięcej amigdaliny zawierają nasiona migdałowca zwyczajnego, pigwy pospolitej, czeremchy, moreli, wiśni, śliw, brzoskwiń. Pestki tych roślin mają charakterystyczny gorzkawy smak i specyficzny aromat. Amigdalinę pierwszy raz z gorzkich migdałów wyodrębnili w 1830 roku francuscy chemicy Pierre-Jean Robiquet oraz Antoine Francois Boutron-Charlard. Charakterystyczną cechą amigdaliny jest to, że w organizmie rozkłada się ona na glukozę, aldehyd benzoesowy oraz cyjanowodór, nazywany również kwasem pruskim. Pierwsze doniesienia o amigdalinie Do wzrostu popularności amigdaliny, czyli witaminy B17, przyczynił się w latach 20. XX wieku lekarz dr Ernst Theodore Krebs, Sr. To właśnie on ogłosił, że może być ona skutecznym lekiem w walce z rakiem. Zaznaczył jednak, że substancja jest zbyt toksyczna, aby stosować ją u ludzi. Prace nad przydatnością amigdaliny kontynuował syn uczonego, noszący te same imiona. Mając na uwadze przestrogę ojca o toksyczności substancji, opracował jej pochodną, która miała być mniej szkodliwa. Nazwał ją Laetrile, ale podstawowym składnikiem preparatu pozostała naturalna amigdalina. Z połączenia amigdaliny i jej zmodyfikowanej formy powstała kolejna substancja, którą nazwano witaminą B17. Jednak substancja ta nie jest klasyfikowana jako witamina i nie zasługuje na to miano. Amigdalina - trująca witamina Nie można się dziwić, że śmiertelnie chorzy ludzie chwytają się każdego sposobu, który pozwoli im wygrać z chorobą, na przykład leczenia witaminą B17. Często też na rzecz leczenia alternatywnego czy naturalnego odrzucają sprawdzone metody walki z choroba nowotworową. W przypadku amigdaliny żadne badania kliniczne nie potwierdziły jej antynowotworowego działania. Nie stwierdzono, aby miała ona wpływ na zmniejszanie się guzów, wydłużenie czasu przeżycia czy też poprawę jakości życia chorych. Przed laty na bazie amigdaliny produkowano wspomniany już preparat Laetrile, będący syntetyczną pochodną amigdaliny - glukuronid nitrylu kwasu migdałowego. Ale specyfik został wycofany z rynku. Tak zdecydowała Amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA - Food and Drug Administration), która w uzasadnieniu swej decyzji podkreśliła, że nie ma dowodów skuteczności preparatu, a istnieje duże ryzyko zatrucia cyjankiem, szczególnie wtedy, gdy chory jednocześnie zażywa witaminę C. Krebs wierzył, że choroby nowotworowe są następstwem niedoboru lub braku w organizmie człowieka właśnie amigdaliny. Działanie amigdaliny miało polegać na reakcji rozkładania przez beta glikozydazę glikozydu cyjanogennego do cyjanowodoru, co miało niszczyć komórki nowotworowe. Amigdalina miała pochodzić z naturalnych źródeł, np. z owoców. Jedną z zasad jej przyjmowania miało być zjadanie, np. jabłka w całości, łącznie z pestkami, jednej moreli z jądrem pestki itd. Przekroczenie dawki witaminy B17 zawartej w jednym owocu nie było dozwolone. Ale z drugiej strony zakładano, że porcja amigdaliny powinna być dostosowana do masy ciała pacjenta – jedno jądro pestki moreli lub brzoskwini na 4,5 kg masy ciała. Przydatność amigdaliny w zwalczaniu chorób nowotworowych była wielokrotnie weryfikowana przez różnych, niezależnych badaczy. Jej cudowne działanie nie potwierdziło się. Jednak nie wpłynęło to na zmniejszenie zainteresowania tą substancją. Wciąż jest poszukiwana. Być może u podstaw tego zjawiska leży fakt, że amigdalinę nazwano witaminą, a te przecież są zdrowe. Nie tylko B17 Co jakiś czas świat obiegają informacje o cudownych ziołach czy metodach, które w przeciwieństwie do medycyny konwencjonalnej, medycyny opartej na dowodach, radzą sobie z każdym rodzajem nowotworu. Włos jeży się na głowie, gdy czyta się opisy tych metod. I chociaż zrozumiałe jest, że chory rozpatruje każdą ewentualność, aby ratować swoje życie – trudno pojąć, że w XXI wieku można uwierzyć w cudowną moc cieciorki, soku owocowego czy też papryczki chili. Oto kilka przykładów. Cieciorkowanie – nazywane także metodą NIA lub metodą George'a Ashkara, doktora fizyki, który wymyślony przez siebie sposób praktykował na sobie i swojej matce. Ashkar założył, że organizm ma zdolność gromadzenia wszystkich czynników zwiększających ryzyko zachorowania na raka (kancerogenów) w jednym miejscu i wydalania ich przez sztucznie wytworzona ranę. Ale aby metoda zadziałała w ranie musi się znajdować ziarno ciecierzycy, które zgromadzi w sobie wszystko, co nie tylko może być przyczyną raka, ale także już obecne w organizmie nieprawidłowe komórki, czyli komórki nowotworowe. Ziarna należy często wymieniać, by leczenie było skuteczne. Za praktykowanie swojej metody w USA Ashkar został skazany na wysoką grzywnę. Sąd zakazał mu także dalszych praktyk. Ashkar nie zrewidował myślenia o nadzwyczajnej mocy ciecierzycy. Twierdzi także, że to ona uleczyła go z raka trzustki, pomimo iż lekarze nie dawali mu wielkich szans na długie życie. Onkolodzy, którzy opiekowali się mężczyzną i przeprowadzili operację, uważają jednak, że to zabieg przyczynił się do wyleczenia, a nie ziarna ciecierzycy. Picie czterech litrów soku owocowego dziennie to pomysł Maxa Gersona, który w ten sposób rozprawia się z toksynami i kancerogenami znajdującymi się w organizmie. Metoda wypłukiwania sokiem wszystkich zagrażających zdrowiu związków została opracowana i rozpropagowana w 30. i 40. latach XX w. Idea była taka, że dieta warzywno-owocowa o niskiej zawartości sodu, picie ogromnej ilości soków oraz lewatywa z kawy uzdrowi każdego, ponieważ naturalną drogą zostaną usunięte z organizmu wszystkie komórki nowotworowe. Niestety, tak nie jest. Przykładanie dłoni lub innych części ciała do głowy (metoda ma dawać uzdrowienie poprzez przywrócenie równowagi wewnętrznej organizmu. Ręce, które leczą, mają być rozwiązaniem wszystkich problemów zdrowotnych człowieka, także tych związanych z chorobami nowotworowymi. Metoda została wynaleziona przez Eugeniusza Uchnasta – emerytowanego pułkownika Wojska Polskiego z Warszawy, prawnika i historyka z wykształcenia – przez przypadek podczas obserwacji poczynionych na własnej osobie w 1974. Autor metody, według własnej relacji, miał się wyleczyć w ten sposób z uporczywego bólu lewego biodra i kolana. Po śmierci Uchnasta popularyzowaniem metody zajął się Piotr Lewandowski. Zarejestrował znak towarowy i każdemu, kto będzie wypowiadał się na temat metody grozi pozwem sadowym. A więc tylko tyle na ten temat. Papryczki chili, a dokładnie zawarta w nich kapsaicyna, ma wpływać na apoptozę, czyli śmierć komórek, w tym nowotworowych. Niestety, żadne wiarygodne badania naukowe nie potwierdziły takiego działania substancji. Poza tym dotychczas nie opracowano ani jednego leku, który zawierałby kapsaicynę i był przebadany, opisany i stosowany w medycynie Sok noni, srebro koloidalne, Ukrain, Vilcacora, preparat prof. Tołpy czy Tian Xian to również preparaty, które mają mieć cudowne działanie antynowotworowe. Nie ma jednak dowodów, że mają takie właściwości. Ich działanie porównywane jest do placebo. Jednak zażywanie niektórych z nich może być groźne dla zdrowia i życia o czym informuje FDA. Agencja w wydanym oświadczeniu nie uznaje, np. srebra koloidalnego za substancję bezpieczną i skuteczną w leczeniu jakiegokolwiek schorzenia. Przestrzega również, że stosowanie srebra koloidalnego może doprowadzić do srebrzycy, choroby polegającej na szarym przebarwieniu skóry. Podobnie jest z innymi preparatami. W internecie można kupić wszystko - nawet leki (Ukrain), którym kilkakrotnie odmówiono rejestracji i dopuszczenia do obrotu na terenie Unii. Niestety, to nie jest dostateczny argument dla naiwnych nabywców. Bardziej wierzą agresywnej reklamie niż opiniom lekarzy. zdrowie Lekarze zalecają niepotrzebne USG bioder u dzieci. Niewiedza czy nieuczciwość? Dysplazja biodra to najczęstsza wrodzona wada układu ruchu. USG bioder powinno mieć zrobione każde dziecko do 12 tygodnia życia. Wada wcześnie wykryta jest łatwo... Karolina Gawlik Otręby owsiane - właściwości i zastosowanie w kuchni Ziarna owsa składają się z czterech warstw: okrywy owocowo-nasiennej, warstwy aleurowej, bielma oraz zarodka. Gdy ziarno trafia do młyna, jest oczyszczane z... Fawizm - choroba bobowa. Przyczyny, objawy, badanie Okazuje się, że nie każdy może jeść bób, choć prawie każdemu smakują jego ziarna. Niezdiagnozowany fawizm może być bardzo groźny. Czym jest ta choroba i kogo... Modzele – jak wyglądają? Czym się różnią modzele od nagniotków? Domowe sposoby na modzele Modzele zazwyczaj powstają na stopach. Mogą powodować ból, który utrudnia chodzenie. Możemy jednak zapobiec ich powstawaniu. Co zrobić, by uniknąć modzeli na... Tatiana Naklicka Choroba kociego pazura Choroba kociego pazura to choroba odzwierzęca spowodowana bakteriami Gram-ujemnymi, które przedostają się do organizmu na skutek zadrapania. Nosicielami bakterii... Oparzenia słoneczne - sposoby na łagodzenie, profilaktyka Oparzenie słoneczne to uszkodzenie skóry wywołane zbyt długą ekspozycją na promieniowanie UV. Tego typu oparzenie może wystąpić nie tylko na skutek zbyt... Andrzej Dębski Szalej jadowity – objawy zatrucia Szalej jadowity to inaczej cykuta. Właściwości rośliny znane były już w starożytnych czasach, cykuty używano do wykonywania wyroków, do skrytobójczych planów,... Kiedy duszność świadczy o poważnej chorobie? Duszność to jedna z najczęstszych, a zarazem najtrudniejszych do zdiagnozowania, przyczyn zgłaszania się pacjentów do lekarza. Zazwyczaj kojarzona jest z kiepską... Lidia Banach Udar słoneczny. "Człowiek ma wrażenie, że jedną nogą jest już na tamtym świecie" Udar słoneczny na skutek przegrzania organizmu i osłabienia cieplnego może zdarzyć się każdemu. Wystarczy zbyt długiego wystawianie się słońce, zwłaszcza bez... Agnieszka Groza Gdyby twoja tarczyca umiała mówić, co by powiedziała? TSH, fT3, fT4, aTPO – agenci tajnego wywiadu poinformują, czy coś niepokojącego dzieje się z twoim zdrowiem nim zauważysz pierwsze objawy. Halina Pilonis